Kapłani męczennicy

 

Augustynowicz Aleksander (1890-1943), kapłan.

Urodził się w 1 890 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1913 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz w para­fii św. Rafała Archanioła w Wilnie (1915 r.), a następnie jako proboszcz w parafii Dołhinowo (dek. wilejski) (l 928 r.). Natomiast w latach 1931-1943 był proboszczem w Niecieczy (dek. lidzki). Aresztowany przez gestapo la­tem 1942 r. i uwięziony w Lidzie, a następnie rozstrzelany 10 marca 1943 r. w okolicach Lidy.

 

 

Batamański Antoni (1910-1943).

Mieszkał we wsi Taboła należącej do parafii Bielica (dek. lidzki). Za zorganizowanie procesji z okazji poświęcenia krzyża przydrożnego w miejscowości Taboła, został aresztowany przez gestapo i uwięziony w Lidzie. Rozstrzelany 10 marca 1943 r. w Lidzie, wraz z dziewięcioma księżmi.

Borowski Alfons (1892-1943), kapłan

Urodził się w 1 892 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1919 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1936 -1942 był pro­boszczem parafii Lack (dek. wasiliski). Latem 1942 r. został aresztowany przez faszystów i uwięziony w Lidzie. Rozstrzelany w okolicach Lidy przez gestapo z Baranowicz, w Środę Popielcową 10 marca 1943 r.

BujarJózef (1882-1943), kapłan, salezjanin.

Urodził się w 1882 r. W 1908 r. przyjął święcenia kapłańskie. Przed II wojną światową przebywał w klasztorze salezjańskim w Rużanymstoku (dek. dąbrowski). W czasie okupacji niemieckiej pełnił obowiązki przełożonego wspólnoty salezjańskiej w Kurhanie (dek. lidzki). Areszto­wany przez gestapo latem 1942 r. i na kilka miesięcy uwięziony w Lidzie. Ciężko chory, w grudniu 1942 r. został umieszczony w lidzkim szpitalu, gdzie zmarł na początku lutego 1 943 r.

Cybulski Franciszek (1885-1943), kapłan.

Urodził się w 1 885 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W la­tach 1930-1939 pracował jako proboszcz w parafii Radoszkowicze (dek. mołodeczeński), a następnie w parafii Traby (dek. wiszniewski). Latem 1 942 r. został aresztowany przez Niemców i uwięziony w Lidzie. Rozstrzelany w okolicach Lidy przez gestapo z Baranowicz, w Środę Popielcową 10 marca 1943 r.

Czyżewski Alfons (1897-1954), kapłan, jezuita

Ukończył Seminarium Duchowne w Krakowie. Tam też w 1 926 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Święcenia kapłańskie przyjął w 1935 r. W latach 1945-1947 pracował jako administrator parafii Berdówka i Gawia (dek. lidzki). W 1947 r. został aresztowany przez MGB, a następnie skazany na kilkanaście lat pobytu w łagrach. Zwolniony na początku 1954 ? ., wrócił na Grodzieńszczyznę, gdzie wkrótce zmarł w miej­scowości Krasne, z powodu chorób i wyczerpania.

Dobrowolski Stefan (1899-1943), kapłan.

Urodził się w 1 899 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. Święce­nia kapłańskie otrzymał w 1927 r. W latach 1933-1937 był proboszczem parafii Konstantynów (dek. świrski), a w kolejnych latach 1 937-1 942 proboszczem parani Bielica (dek. lidzki). Aresztowany przez gestapo, a następnie rozstrzelany 10 marca 1943 r. w okolicach Lidy.

Gajlusz Dominik (1887-1953), kapłan.

Urodził się w 1887 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1902 r. przyjął święcenia kapłańskie. Od 1937 r. pracował jako pro­boszcz w parafii Bieniakonie (dek bieniakoński), pełniąc jednocześnie funk­cję dziekana. Aresztowany przez MGB w 1951 ? ., został skazany na po­byt w łagrach. Zmarł na zesłaniu w Irkucku w 1953 r.

Lubianiec Karol (1866-1942), kapłan.

Urodził się w 1866 r. w parafii Nacza (diec. wileńska). Ukończył Se­minarium Duchowne w Wilnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1898 r. w Petersburgu. Pracował jako profesor oraz prorektor w wileńskim Semi­narium Duchownym. Był też honorowym kanonikiem Kapituły Wileńskiej i prałatem. Po rozpoczęciu wojny pełnił funkcję wikariusza generalnego ze specjalnymi prawami dla części archidiecezji w granicach BSRR. Ostatnio mieszkał w miejscowości Plebania (dek. mołodeczeński), pełniąc funkcję dziekana. Tam został aresztowany przez gestapo 22 sierpnia 1942 r. i uwię­ziony w Starej Wilejce, a następnie stracony 28 sierpnia 1942 r.

Łaban Wincenty (1898-1943), kapłan.

Urodził się w 1898 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1926 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1932-1936 był probosz­czem parafii Ikażń (dek. miorski), natomiast od 1937 r. proboszczem para­fii Lida-Słobódka (dek. lidzki). Aresztowany przez gestapo 29 czerwca 1942 r. razem z wikariuszem ks. Lucjanem Mroczkowskim, został uwię­ziony w Lidzie, a 10 marca 1943 r. rozstrzelany w okolicach Lidy.

Mroczkowski Lucjan (1909-1943), kapłan.

Urodził się w 1 909 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1934 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1934-1936 pracował w parafii Janów (dek. sokolski), pełniąc m.in. obowiązki prefekta w szko­le. Następnie został skierowany jako wikariusz do parafii Lida-Słobódka (dek lidzki). Tam 29 czerwca 1 942 r. został aresztowany przez gestapo wraz z proboszczem ks. Wincentym Łabanem, a następnie uwięziony w Li­dzie. Rozstrzelany przez Niemców 10 marca 1943 r.

Nurkowski Wacław (1891-1953), kapłan.

Urodził się w 1891 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. Od 1924 r. pracował jako proboszcz w Postawach (dek. nadwilejski), po­tem w latach 1935-1937 w Lidzie, a od 1937 r. w Zabłociu (dek. wasiliski). Tam został aresztowany w 1945 r. na podstawie oskarżenia o udzie­lanie pomocy Armii Krajowej. Skazany w Grodnie na pobyt w łagrach, zmarł w 1953 r. w Nowosybirsku w Rosji.

Oźarowski Jerzy (1912-1943), kapłan.

Urodził się w 1912 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie, gdzie w 1938 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz, a następnie proboszcz parafii Lipniszki (dek. wiszniewski). Aresztowany przez gestapo latem 1942 ? ., został uwięziony w Lidzie. Stracony wraz z innymi księż­mi 10 marca 1943 r. w okolicach Lidy.

Rodźko Wacław (1888-1940), kapłan.

Urodził się w 1888 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1910 r. przyjął święcenia kapłańskie. Po otrzymaniu święceń pracował w Grodnie jako wikariusz. W 1920 r. został mianowany proboszczem w Holszanach (dek. oszmiański), potem od 1929 r. był proboszczem w Sta­rych Wasiliszkach (dek. wasiliski), a od 1937 r. w Trabach (dek. wiszniew­ski), gdzie zastała go wojna. Zamordowany w drodze do chorego 22 maja 1940 r. (prawdopodobnie przez NKWD). Ciało ks. Rodźko pogrzebano przy kościele w Trabach.

Sieczka Tadeusz (1902-1941), kapłan.

Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1929 r. przyjął świę­cenia kapłańskie. Doktor teologii, znany z prac historycznych o Ostrej Bra­mie. Aresztowany w październiku 1939 r. przez NKWD w parafii Dziembrowo (dek. wasiliski), której był proboszczem. Został uwięziony w Szczuczynie, a potem przeniesiony do Lidy. Wiosną 1941 r. przebywał w więzieniu w Mińsku. Prawdopodobnie został rozstrzelany po 22 czerw­ca 1941 r. w ramach likwidacji więźniów, po napaści Niemiec na ZSRR.

Strześniewski Wincenty (1909-1943), kapłan.

Urodził się w 1 909 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1939 r. przyjął święcenia kapłańskie. Zaraz po święceniach podjął pra­cę jako proboszcz w parafii Juraciszki (dek. wiszniewski). Aresztowany przez Niemców latem 1 942 r., został uwięziony w Lidzie. Rozstrzelany 10 marca 1943 r. w okolicach Lidy.

Śniegocki Stefan (1914-1943), kapłan.

Urodził się w 1 914 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. Po święceniach kapłańskich w 1941 r. został skierowany na stanowisko wikariusza parafii farnej w Lidzie. Aresztowany przez gestapo na począt­ku lipca 1942 r. i rozstrzelany 10 marca 1943 r. w okolicach Lidy.

Tapper Mikołaj (1913-1945), kapłan.

Urodził się w 1913 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1938 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1938-1939 pracował jako katecheta szkolny w Prozorokach (dek. głębocki). Podczas okupacji nie­mieckiej duszpasterzował w Raduniu i Ejszyszkach. Aresztowany przez MGB i skazany 18 sierpnia 1945 r. w Wilnie na karę śmierci.

Twarowski Antoni (1903-1939), kapłan.

Urodził się w 1908 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. Świę­cenia kapłańskie przyjął w 1929 r. Od 1932 r. był proboszczem w Juraciszkach (dek. wiszniewski). Po rozpoczęciu II wojny światowej został mianowany kapelanem żołnierzy polskich w Brześciu. W drodze do Brze­ścia został zatrzymany w okolicach miejscowości Kniazikowce w parafii Lipniszki (dek. wiszniewski), a następnie rozstrzelany w pobliskim lesie, przez nieznanych sprawców.

Zdanowicz Edward (1878-?), kapłan.

Urodził się w 1 878 r. Ukończył Seminarium Duchowne w Wilnie. W 1907 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W okresie międzywojennym pra­cował jako proboszcz w parafii Jelnia i Nieciecz (dek. lidzki). Aresztowany przez NKWD, w okresie 1939-1941 został zesłany do ła­grów, gdzie ślad po nim zaginął.

 

Od redakcji: Powyższa lista kapłanów, związanych w jakiś sposób z Ziemią Lidzką, którzy ucierpieli z rąk niemieckich i sowieckich katów podajemy za książką "". O niektórych z nich "Ziemia Lidzka" już pisała na swoich łamach (p. nr 8/9,13 Pujdak Mieczysław "Męczennicy", nr 42 Stanisław Uszakiewicz "Spoczął w swojej parafii"), lecz szczegółowe losy większości nie są znane. Dlatego prosimy Szanownych Czytelników o nadsyłanie posiadanych informacj, za co z góry dziękujemy.