Polskie pismo historyczno- krajoznawcze
na Białorusi

 

Uprzejmie zwracam się z prośbą do Redakcji "Ziemi Lidzkiej" o jakiekolwiek informacje dotyczące Zubrowa, które znajdowało się w pobliżu Szawr, gdzie urodził się jeden z największych i najwybitniejszych bohaterów Ziemi Lidzkiej. Ród Zubryckich był mocno związany z rodziną Narbuttów i Tyszkiewiczów z Żyrmun. Po upadku powstania, Rosjanie z wściekłością zniszczyli wszystkie dzieła ojca Ludwika, Teodora Narbutta. Wówczas została zniszczona posiadłość (wieś) Zubrowo, które należało do rodu Zubryckich. Za każdą wiadomość, a szczególnie historyczną dotyczącą Zubrowa, będę bardzo wdzięczny. Kończąc łącze wyrazy czci i szacunku.

Ksiądz Z. Zubrycki, Wielki Klincz.

 

Serdecznie dziękuję za przekazane numery "Ziemi Lidzkiej". Czytelnicy naszej biblioteki - z kraju i zza granicy - często pytają o to wydanie. Oprócz tego treść czasopisma zostanie odzwierciedlona w naszym bibliograficznym banku komputerowym, a artykuły poświęcone kulturze będą wskazywane w naszym miesięczniku "Kantakty i dyjałohi", który będziemy wysyłać drogą wymiany.

Z pozdrowieniem

prof. Adam Maldzis, Społeczne Zjednoczenie "Międzynarodowa Asocjacja Białorutenistów", Mińsk.

 

Jak jesień gubi swoje złote liście, tak nasza ziemia ojczysta gubi swych nieocenionych, złotych Synów. W głębokim smutku żegnamy dziś jednego z nich - Czesława Kołyszko. Był to Polak w pełnym znaczeniu tego słowa. Wzorowy człowiek, dobry katolik, kochany mąż i mądry ojciec trojga patriotycznie wychowanych dzieci. Trud Jego życia nie zginie nigdy. On będzie żył wiecznie w pamięci ludzi przez oddanie się Jego dzieci sprawom Ojczystego kraju. Trudno pogodzić się z tą nieoszacowaną stratą, którą poniosło Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lidzkiej, koledzy, znajomi i bliscy. Człowiek ten potrafił zachować godność Polaka-patrioty i przekazać ten cenny dar swoim dzieciom. Chylimy dziś nisko głowy i zanosimy modlitwy przed Boży tron za wiernego sługę Boga, Ojczyzny i ludzi. Świeć Panie Jego duszy.

Przyjaciele z Lidy, Zarząd TKPZL, redakcja "Ziemi Lidzkiej"

 


Wieniec życia

 

Postawą swego życia

Przykładem był dla wszystkich

Przyjacielem znajomych

I drogim ojcem bliskich.

 

Podać kawałek chleba

Potrawy łyżkę

Śpieszył z darem każdemu

Kochany pan Kołyszko.

 

Zimowym chłodnym dniem

Ze światem się rozstałeś,

Ze smutkiem i żałobą

Dwudziesty wiek żegnałeś.

 

Umiera ludzkie ciało

I ziemia go pochłonie

Lecz pamięć o dobroci

W pojęciu ludzkim płonie.

 

Ten płomień pozostanie

Na długie, długie lata

Ja kwiaty tej pamięci

W ogromny wieniec splatam.

Lucyna Boboryk


 

Z bólem w sercu żegnamy Kresowiaka i Patriotę Tadeusza Gasztolda z Koszalina. W końcu lat osiemdziesiątych przyprowadziły Go drogi badacza do Polaków w Lidzie i został Przyjacielem, inicjatorem wielu wspólnych przedsięwzięć, pomagał Polakom na Ziemi Lidzkiej. Zostawił dla nas, Polaków z Kresów i dla potomnych, zapis historii tych ziem w książkach "Rozkaz zabić przy­szedł z Moskwy", "Nad Niemnem i Oszmianką", "Nalibocka Puszcza" oraz innych. Wspaniałą inicjatywą była wydawana i redagowana przez Niego "Ziemia Oszmiańska". Cześć Jego pamięci.

Zarząd TKPZL, redakcja "Ziemi Lidzkiej"

 

??????.???????